ทันทีที่ผ่านคลองหนึ่ง เส้นทางจะตัดชันทันทีและเป็นทางที่ชันยาววววมากในความรู้สึก บางช่วงจะทั้งชันทั้งลื่น ทุกคนที่ไปทริปนี้จะรู้ทันทีว่าผมหมายถึงตรงไหน..
สองข้างทางยังร่มครึ้มยังไม่เห็นวิวเลย.. ป่าเริ่มเปลี่ยนไป ป่าไผ่หายไป มีป่าดิบเขาเข้ามาแทนที่สังเกตุได้จากตามต้นไม้ใหญ่ และก้อนหินจะมีมอส ,ไลเคน มอส ปกคลุมอยู่ดูคล้ายกับใครเอาผ้ากำมะยี่มาคลุมไว้ ส่วนไม้พุ่มเตี้ยก็มีพวกเฟิร์นอุ้งตีนหมีขึ้นกระจายไปทั้ว แซมกับต้นไม้ตระกลูปาล์มดูคล้ายโลกดึกดำบรรพ์
ที่ระดับ 1,705ม. เป็นครั้งแรกที่เห็นวิวเห็นท้องฟ้าก้อนเมฆ และก็เป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่เราเห็นจุดหมายปลายทาง... หินเรือใบบนยอดเขาโมโกจู
แต่ยังไม่ถึงหรอก..ยังต้องผ่านอีกหลายด่าน
