กว่าจะพ้นเนินนรกมาได้ก็ตอนสิบเอ็ดโมงเช้า พวกเราหมดแรงขอไกด์ลงกัน ไกด์เชื่อว่าพวกเราทำได้ ให้กำลังใจ(และไม่ยอมให้ลง) สัญญาว่าจะพาไปถึงยอด พยายามง่วนทำFix ropeในช่วงเนินสุดท้ายให้พวกเรา อากาศเริ่มแย่ มองอะไรรอบตัวแทบไม่เห็น หิมะตก หิมะหนามาก เดินยากสุดๆ เพราะทั้งชันมากและเดินทีก็ยวบไปถึงเข่า(ลองจินตนาการตอนขึ้นรินจานี ประมาณนั้น แต่แย่กว่าเยอะ เพราะจมถึงเข่า)