ผจญภัยในป่าลึก ลุ้นระทึกหนีน้ำป่า ที่น้ำตกคลองโป่ง จ.กำแพงเพชร(ส.6-อา.7ก.ค.2556)

[จอม]

มีหยุดให้ลุ้นด้วย มาต่อเร็วๆนะครับ รออยู่

.....เสียใจด้วยเอก.....ต้องรอตอนต่อไป.....อีกหลายวันหน่อยนะ.....เพราะว่า.....
ค่ำวันนี้/ศ.12ก.ค.56 - เช้ามืด/จ.15ก.ค.56.....ต้องไป ภูวัว กับนู๋จิ๊บ.....
  จ.15ก.ค.56 - อ.16ก.ค.56........................อยู่ กทม.แค่ 2 วัน.....
 พ.17ก.ค.56..........................................ไป อยุธยา 1 วัน........
พฤ.18ก.ค.56 - ศ.19ก.ค.56......................ไป กาญจนบุรี 2 วัน.....
  ส.20ก.ค.56 - อ.23ก.ค.56........................ไป ฟิลิปปินส์ 4 วัน....
.....ต้องรอหลังเข้าพรรษา.....ก็แล้วกันนะ.....ช่วงนี้.....พี่จอม.....ชีพจรลงเท้ามากๆ.....

[จอม]

กะลังมันส์

.....โอ๋.....ลองไปเจอของจริงดูสิ.....มันส์กว่าเยอะเลย.....

[จอม]

อย่างนี้เรียกว่า ถ่ายทุกความเคลื่อนไหว 
ยอมรับความเพียรในการถ่ายและย่อภาพ เก็บทุกรายละเอียดจริง ๆ 

.....Thanks.....

[จอม]

แล้วตกลงพี่จอมอยู่ไหน?? ลุ้นนะเนี้ย

.....ตอนนั้น(ส.6ก.ค.56/เวลา15.08น.).....อยู่ในทางน้ำ้ไหล.....ของน้ำตกคลองโป่ง.....แต่ด้วยความมีสติที่ดี.....จึงรอดพ้น.....จากภัยธรรมชาติมาได้.....

[tdet]

กะลังมันส์

.....โอ๋.....ลองไปเจอของจริงดูสิ.....มันส์กว่าเยอะเลย.....

20 ก.ค. จะไปลองมั่งครับ แต่ขอแบบธรรมดาพอ ไม่ไหวจะเคลียร์  อิอิ

[จอม]

20 ก.ค. จะไปลองมั่งครับ แต่ขอแบบธรรมดาพอ ไม่ไหวจะเคลียร์  อิอิ

.....โอ๋.....กลับมาจาก.....น้ำตกคลองโป่ง.....แล้วหรือยัง.....เป็นอย่างไรบ้าง.....มันส์ไหม.....

[จอม]

.....ต้องรอหลังเข้าพรรษา.....ก็แล้วกันนะ.....ช่วงนี้.....พี่จอม.....ชีพจรลงเท้ามากๆ.....

.....มาชมรูปกันต่อ.....

[จอม]

  .....ต่อจากตอนที่แล้ว.....
  .....ตามมาด้วยเสียงของ ลุงผู้นำทาง ตะโกนบอกว่า.....ให้วิ่งหนีน้ำป่า.....ขึ้นไปบนเนินที่สูงเดี๋ยวนี้............... ...............และเสียงของนู๋จิ๊บ.....ตะโกนลั่นป่าว่า.....พี่จอมอยู่ที่ไหน.....

[จอม]

  .....ขณะนั้นเป็นเวลา 15.08น. .....ด้วยความมีสติที่ดี.....ไม่ตกใจง่าย.....ประกอบกับ.....ของทุกอย่างยังติดตัวอยู่.....(ยังไม่ได้วางเป้).....จึงไม่ต้องกังวลในการคว้าของ.....ในใจคิดแต่เพียงว่า.....เดินป่ามาก็หลายทริปแล้ว.....จะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ได้อย่างไร.....

[จอม]

.....จะเอาชีวิตมาทิ้งที่นี่ได้อย่างไร.....

.....ส่วนพรรคพวกข้างบน.....ต่างก็ตะโกนบอกว่า.....ให้วิ่งขึ้นมาข้างบนเร็วๆ.....แต่ว่า.....น้ำตกคลองโป่ง.....เป็นหินชนวน.....จึงมีความลื่นมากๆ.....ในใจตอนนั้นจึงคิดว่า....."เราจะพลาดลื่นหกล้มตรงนี้ไม่ได้.....ครูสอนดำน้ำอย่างเรา.....จะต้องไม่ตายด้วยน้ำป่า".....ด้วยความมั่นใจในรองเท้านันยาง.....จึงเดินย่างสามขุม.....อย่างระมัดระวัง.....เดินออกจากทางน้ำไหล.....ขึ้นสู่ที่สูง.....ได้ด้วยความปลอดภัย.....

[จอม]

.....ขึ้นสู่ที่สูง.....ได้ด้วยความปลอดภัย.....

.....ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่าง.....ที่ยังให้จอมมีชีวิตรอด.....พ้นภัยจากน้ำป่ามาได้.....หลังจากนั้น.....นับ 1-5.....ไม่เกิน 5 วินาที.....น้ำป่าก็ไหลทะลัก.....ผ่านข้างหลังไปด้วยความรุนแรง.....อย่างรวดเร็ว.....

[จอม]

.....น้ำป่าก็ไหลทะลัก.....ผ่านข้างหลังไปด้วยความรุนแรง.....อย่างรวดเร็ว.....

.....ในทริปนี้.....มีจอมคนเดียว.....ที่มีกล้องกันน้ำ.....แต่ว่าตอนน้ำป่ามานั้น.....แบตหมด.....จึงไม่ได้ถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน.....ส่วนคนอื่น.....ก็คงไม่มีใคร.....ที่อยากจะนำกล้อง.....ราคาหลายหมื่นบาท.....กับชีวิตอันมีค่า.....มาเสี่ยงถ่ายรูปน้ำป่า.....ในขณะนั้น.....

[จอม]

.....มาเสี่ยงถ่ายรูปน้ำป่า.....ในขณะนั้น.....

.....หลังจากนั้น.....ซักพักใหญ่ๆ.....น้ำป่าก็เริ่มลดระดับลง.....นาย กมล  กำธรเจริญ(โม่).....หนึ่งในลูกทริป.....ชายหนุ่มอายุ 37 ปี.....ที่เป็นผู้กล้า.....จึงนำกล้องออกมาถ่ายรูป.....น้ำตกคลองโป่ง.....ที่มีปริมาณน้ำมากมายมหาศาล.....เกินความต้องการของพวกเรา.....

[จอม]

.....มีปริมาณน้ำมากมายมหาศาล.....เกินความต้องการของพวกเรา.....

.....น้ำตกคลองโป่ง.....ยังไหลด้วยความรุนแรง.....น้ำขุ่นสีน้ำตาล.....ไม่สามารถนำมาประกอบอาหารได้.....เย็นวันนั้น.....จึงต้องประกอบอาหาร.....โดยใช้น้ำน้อยๆ..........ใช้น้ำจากในขวดน้ำดื่ม.....ของพวกเรานี่แหละ.....

[จอม]

.....น้ำขุ่นสีน้ำตาล.....ไม่สามารถนำมาประกอบอาหารได้.....

.....ส่วนตัวจอมนั้น.....มือ...กางเกง...รองเท้า.....ก็เปรอะเปื้อนไปด้วยดินโคลน.....(ตอนปีนขึ้นเขาที่สูงชัน).....น้ำตกก็ยังคงไหลแรง.....เกินกว่าที่จะลงไปชำระล้างได้.....ทำได้แค่เพียง.....นำกระดาษทิชชู.....มาเช็ดเท่านั้น.....