"มิตรภาพมักงอกเงยเมื่อผันผ่าน คืนวันอันแสนสาหัส" นักเดินทางรุ่นพี่บอกกับผม
ในยามรุ่งสางของวันที่อุณหภูมิลด ลงจนถึงจุดเยือกแข็ง
สายลมเย็นยะเยือกกรูเกรียว สัญญาณแห่งการเดินทางก้องกังวานขึ้นมาอีกครั้ง
บนยอดดอยหลวงเชียงดาว เมล็ดพันธุ์ของการเดินทางได้ถูกวางไว้และงอกงาม
เมื่อเราผ่านช่วงเวลาอันเลวร้ายมาด้วยกัน
ชีวิตที่ไม่สวยหรู แต่มากมายด้วยเวลาที่แสนน่าจดจำ
แม้นจะเลือกเกิดไม่ได้ แต่ก็เลือกที่จะอยู่อย่างมีศักดิ์ศรี และตายอย่างมีเกียรติ์
แม้นวันเวลาจะผ่านมานับสี่ปีเศษ เวลาที่ผมยืนอยู่บน ยอดดอยสูงก็อดที่จะคิดถึงเสียมิได้
.ห้วยน้ำดัง.
ปล. เห็นยอดดอยหลวงเชียงดาว อยู่ลิบๆๆ คิดถึง จัง
@ สุดสายปลายทาง.. ปาย (อ่าน 16226 ครั้ง)
